torsdag 9. juli 2009

Nu har jag snart jobbat i två veckor. Det har varit roligt att vara tillbaka och træffa alla. Nær klockan ær tre så skyndar jag mig till bussen varje dag. Jag vill ju hem till Erik och Hogne. Det ær lika mysigt att komma hem varje dag før de blir så glada att se mig.

Han har blivit så rørlig nu och ålar fram øver vardagsrumsgolvet. Han tar sig runt i en vældig fart och jag tror att det inte ær længe innan han lær sig att krypa. Det ær hæftigt att se att han från att ha varit en liten hjælpløs baby till att han nu kan ta sig runt utan hjælp från sina førældrar. Han ær sju månader nu (blev det i tisdags) och han har blivit stor vår lille pojk.